نابردار

لغت نامه دهخدا

نابردار. [ ب ُ ] ( نف مرکب ) ناشکیبا. بی صبر. || ناچار. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

ناشکیبا، بی صبر، ناچار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال جذب فال جذب فال تاروت فال تاروت فال ورق فال ورق