نا امیزگار

لغت نامه دهخدا

( ناآمیزگار ) ناآمیزگار. ( ص مرکب ) حوشی. ( منتهی الارب ). غیرمأنوس و بی الفت. ( ناظم الاطباء ). مردم گریز. که با دیگران آمیزش ندارد.

فرهنگ عمید

( ناآمیز گار ) آن که با دیگران آمیزش و الفت ندارد، غیر مٲنوس.

فرهنگ فارسی

( نا آمیزگار ) ( صفت ) غیرمانوس بی الفت مردم گریز مقابل آمیزگار.