میلاویدن

لغت نامه دهخدا

میلاویدن. [ دَ ] ( مص ) اخذ کردن. گرفتن. ( یادداشت مؤلف ) :
میلاو منی ای فغ و استاد توام من
پیش آی و سه بوسه ده و میلاویه می لاو.رودکی.