دانشنامه اسلامی
نویسنده کتاب مکیال المکارم، سید محمد تقی موسوی اصفهانی(۱۳۰۱ق-۱۳۴۸ق)، مشهور به فقیه احمدآبادی است. وی نزد پدرش سید عبدالرزاق، میرزا بدیع، محمد کاشانی، عبدالکریم جزی و سید ابوالقاسم دهکردی شاگردی کرد و از جزی اجازه روایت و از دهکردی اجازه اجتهاد دریافت کرد. او در سال ۱۳۴۸ق درگذشت و در کنار پدرش در قبرستان تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد. از او آثار و اشعاری بر جای مانده است. تخلص وی «تقی» یا «شرعی زاده» بود و اشعاری درباره امام زمان نیز سروده است.
[ویکی نور] مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم(علیه السلام). مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم(ع)، اثر عربی سید محمدتقی موسوی اصفهانی است که در سال 1330ق، نگارش یافته و مشتمل بر علل، فواید و نتایج دعا برای حضرت ولی عصر(عج) و نیز وظایف منتظران و شیعیان آن حضرت(ع) در زمان غیبت است.
مؤلف در خواب به زیارت حضرت ولی عصر(عج) شرفیاب شده و به امر آن جناب اقدام به تألیف کتاب کرده و آن را به سفارش ایشان بدین نام، نامیده است.
از جمله ویژگی های این اثر آن است که با دلایل عقلی و نقلی ثابت کرده که دعا برای امام عصر(عج) از مهم ترین وسایل برای رسیدن به مراحل عالیه کمال و نیل به درجات برجسته معنوی است؛ علاوه براینکه آثار دنیوی بسیاری نیز دارد.
کتاب، در دو جلد، در هشت بخش، به صورت استدلالی، به تشریح و توضیح فوائد دعا برای آشکار شدن حجت الهی پرداخته و با بیان دلایل عقلی و نقلی فراوان، لزوم دعای بسیار برای تعجیل در فرج منجی عالم بشریت، اثبات شده است.
وجوب شناخت امام(ع)، معجزات و کرامات امام عصر(ع)، نتایج دعا برای فرج، اوقات، مکان های مناسب و چگونگی دعا به همراه ویژگی های امام عصر(ع)، از مهم ترین مباحث این اثر بوده و ویژگی های ایشان به ترتیب الفبا آمده است.
