مستفرنگ

لغت نامه دهخدا

مستفرنگ. [ م ُ ت َ رَ] ( ص ) نعت مفعولی برساخته از کلمه «فرنگ ». منحوت از فرنگ و فرنگی. فرنگی مآب. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(مُ تَ رَ ) [ به سیاق ع . ] (ص . ) کسی که در پوشیدن لباس و آداب و عادات شیوة فرنگیان را تقلید کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که در پوشیدن لباس و آداب و عادات شیو. فرنگیان را تقلید کند . توضیح کلمه ای غلط است که بسیاق عربی ساخته اند .

ویکی واژه

کسی که در پوشیدن لباس و آداب و عادات شیوة فرنگیان را تقلید کند.