مسبک

لغت نامه دهخدا

مسبک. [ م َ ب َ ] ( ع اِ ) محلی که فلزاتی از قبیل آهن ریخته گری شوند و در قالب ریخته گردند. ج ، مسابک. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

قالب ریخته گری

فرهنگستان زبان و ادب

{stylized} [باستان شناسی] ویژگی آثار و دست ساخته های جوامع ابتدایی و باستانی که به لحاظ سبکی از سنتی غیرواقع گرا پیروی می کنند که در آن اشکال طبیعی به صورت هندسی و اغراق آمیز ساده شده است

ویکی واژه

ویژگی آثار و دست‌ساخته‌های جوامع ابتدایی و باستانی که به لحاظ سبکی از سنتی غیرواقع‌گرا پیروی می‌کنند که در آن اشکال طبیعی به‌صورت هندسی و اغراق‌آمیز ساده شده‌ است.