مدخنه

لغت نامه دهخدا

( مدخنة ) مدخنة. [ م ِ خ َ ن َ ] ( ع اِ ) بوی سوز. ( منتهی الارب ). مجمره. ( متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). بخورسوز. عودسوز. ج ، مَداخِن :
ساقیان تو فکنده باده اندر باطیه
خادمان تو فکنده عنبر اندر مدخنه.منوچهری.
مدخنة. [ م ُخ ِ ن َ / م ُ دَخ ْ خ ِ ن َ / م ُدْ دَ خ ِ ن َ ] ( ع ص ) آتش دوددار . ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مِ خَ نَ ) [ ع . مدخنة ] (اِ. ) جای بخور، بوی سوز، مجمر.

فرهنگ عمید

مجمر، بوی سوز.

فرهنگ فارسی

( اسم ) بوی سوز : ساقیان تو فکنده باده اندر باطیه خادمان تو فکنده عنبر اندر مدخنه . ( منوچهری )
آتش دود دار

ویکی واژه

مدخنة
جای بخور، بوی سوز، مجمر.