دانشنامه اسلامی
میرزا محمّدتقی، متخلّص به «نشئه» شاعر ادیب، خواهرزاده مهدی بیک شقاقی است. در مراغه به سال ۱۲۱۰ق متولّد گردیده و به شغل کلاهدوزی روزگار می گذرانید. او برخی از بزرگان تهران را هجو گفت و از ترس به کرمان گریخت. سپس به کربلا رفت. در یکی از قضایای آن حدود مجروح گردید (شاید در فتنه وهابی ها) سپس برگشت و معتمدالدّوله منوچهرخان گرجی حاکم اصفهان را مدح گفت. دیوان اشعارش در کتابخانه مجلس شورای ملّی موجود است در جنگ شماره ۲۹۶۷ کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران اشعاری در هجو، از او نوشته شده است.
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۷۱.
۱. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۱۷۱.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۶۲.
...
