دانشنامه اسلامی
شیخ محمّدتقی نجفی ابن شیخ عبدالحسین بن آقا جلال الدّین بن حاج شیخ محمّدتقی آقانجفی، عالم فاضل جلیل، در سال ۱۳۳۵ق در اصفهان متولّد شده و تحصیلات مقدماتی را نزد حاج آخوند هرتمنی، شیخ محمّدجواد فریدنی و دیگران انجام داده و پس از گذراندن سطوح فقه و اصول نزد حضرات آیات سیّدمحمّد نجف آبادی، شیخ محمّدرضا نجفی و حاج آقا رحیم ارباب، دروس خارج را فرا گرفت و در نجف اشرف نزد آیات عظام سیّدابوالقاسم خوئی، سیّدعبدالهادی شیرازی، میرزا باقر زنجانی و حاج آقا حسین بروجردی آن را تکمیل کرد. دروس فلسفی را در اصفهان از شیخ محمود مفید و در نجف اشرف از شیخ صدرا بادکوبه ای آموخت و طب را در اصفهان نزد میرزا علی آقا شیرازی فرا گرفت. وی همچنین در هنگام اقامت آیت اللّه میرسیّدعلی بهبهانی در اصفهان، در جلسه درس ایشان شرکت می نمود.وی از آقاسیّدمحمّد نجف آبادی و شیخ محمّدرضا نجفی اجازه اجتهاد داشت و آیات عظام سیّدابوالحسن اصفهانی و آقاضیاءالدّین عراقی آن را تایید نموده بودند. او عالمی عابد و متّقی و اهل تهذیب نفس بود. سرانجام در جمادی الثّانی ۱۴۱۷ق مطابق با ۲۷ مهر ۱۳۷۵ه. ش وفات نموده و پیکرش به مشهد مقدس حمل و در صحن قدس مرقد مطهر امام رضا (علیه السلام) مدفون شد.
مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۹۹-۳۰۰.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۲، ص۲۹۹-۳۰۰.۲. ↑ رساله در شرح احوال محمّدتقی نجفی اصفهانی.۳. ↑ قاسمی، رحیم، وفیات علمای معاصر اصفهان: مخطوط.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۳۷.
...
