دانشنامه اسلامی
شیخ محمّدباقر بن ملّامحمّدکاظم اصفهانی، عالم فاضل و ادیب ماهر، در سال ۱۲۵۱ق در کربلا متولّد شد. تحصیل را ابتدا نزد پدر آغاز کرد. سپس نزد شیخ محمّدحسین پاشنه طلایی اردستانی و شیخ حسین بافقی یزدی معروف به «کسائی» تحصیل کرد. سپس از درس میرزا علی نقلی طباطبائی، شیخ محمدتقی هروی، ملا آقا دربندی، فاضل اردکانی و شیخ زین العابدین مازندرانی بهره گرفت. او از فقهاء و دانشمندان عالی قدر کربلا بود و مرجع امور شرعی مردم به شمار می رفت تا اینکه در سال ۱۳۳۲ق وفات یافته و در آن ارض اقدس مدفون شد.
جعفریان، رسول، میراث اسلامی ایران، ج۱۰، ص۴۰۷.
۱. ↑ جعفریان، رسول، میراث اسلامی ایران، ج۱۰، ص۴۰۷.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۶۳ و ۳۶۴.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ص۲۲۰.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۲۲.
...
