محجه البیضاء

دانشنامه آزاد فارسی

محجه البیضاء (المحجه ). مَحَجَّةُ البَیْضاء (المَحَجَّةُ...)
(عنوان کامل: المَحَجََّةالبَیْضاء فی تَهْذیبِ الِاحْیاء) تألیف ملا محسن فیض کاشانی، کتابی به عربی، در مسائل دینی و اخلاقی و عرفانی، بر مبنای کتاب احیاء علوم الدین امام محمد غزالی. فیض در مقدمه پس از آن که اِحیاء العلوم را از نظر احتوای بر مباحث علمی و توانِ هدایت به درجات بالای انسانی می ستاید، از وجود روایات مجعول و حکایات خرافی عجیب در سراسر این کتاب شکوه می کند. از این رو آن را به روایاتِ متقن اهل بیت (ع) آراست و از حکایات غریب پیراست. مؤلف نخست عبارتی از غزالی را نقل و آن گاه خطاهای آن را باز نمایانده و سپس با احادیث و حِکَم و حکایات صحیح تهذیبی از آن به دست داده است. این روش، در بخش «قواعدالعقائد»، دومین کتاب از رُبع عبادات، رعایت نشده است. در این بخش، فیض کلام غزالی را وانهاده و خود قواعدالعقائدی تازه، اما به همان سبک، نگاشته است. این اثر در چهار جلد به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۴۵ش).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] محجة البیضاء (کتاب). کتاب «المحجة البیضاء» نوشته مرحوم فیض کاشانی (رض)، بهترین و کامل ترین تلخیص و تهذیب کتاب «احیاء علوم الدین، اثر امام محمد غزالی» است که بر اساس مبانی و اعتقادات «شیعه» به رشته تحریر درآمده است.مؤلف این کتاب را در شرح و اصلاح احیاء العلوم امام محمد غزالی نگاشته است. گرچه این کتاب ناظر به موضوعات اخلاقی است، ولی از آنجا که مؤلّف فراوان از آیات و روایات استفاده می کند، می توان آن را از زمره آثار روایی شیعه نیز به شمار آورد.مؤلّف علاوه بر پالایش احیاء العلوم از عقاید نادرست، روایات دروغ و حکایت های غیرقابل باور، در هر بحث روایات بسیاری از منابع شیعه بر آن افزوده و توضیحات ارزنده ای را بیان داشته است.
شناخت ارزش و اهمیت این کتاب، منوط به اطلاع از مضمون و محتوا و همچنین نقش «احیا» در تفکر اسلامی می باشد.به یقین، در میان مجموعه هایی که کلیت فرهنگ و معارف اسلامی را دست مایه تألیف خود قرار داده اند، کمتر کتابی همچون احیا توانسته است توجه همگان را به خود جلب نماید.بیان روان، آسان و سلیس غزالی در این کتاب، «احیا» را از کتاب های هم ردیف خود، همچون « فتوحات ابن عربی » متمایز ساخته است. همین ویژگی منجر شده است که «احیا» در میان عموم مردم نیز مورد توجه قرار گیرد و جدا از درس و بحث «مدرسه ای» نیز خوانده شود.قطعا کتابی با این گستره مخاطب، لازم است که به مطالب «درست و ثواب» اشاره نماید و از افکار و اندیشه های نادرست و یا حداقل غیر اجماعی میان مسلمانان پرهیز نماید.
[ویکی فقه] محجه البیضاء (کتاب). کتاب «المحجة البیضاء» نوشته مرحوم فیض کاشانی (رض)، بهترین و کامل ترین تلخیص و تهذیب کتاب «احیاء علوم الدین، اثر امام محمد غزالی» است که بر اساس مبانی و اعتقادات «شیعه» به رشته تحریر درآمده است.مؤلف این کتاب را در شرح و اصلاح احیاء العلوم امام محمد غزالی نگاشته است. گرچه این کتاب ناظر به موضوعات اخلاقی است، ولی از آنجا که مؤلّف فراوان از آیات و روایات استفاده می کند، می توان آن را از زمره آثار روایی شیعه نیز به شمار آورد.مؤلّف علاوه بر پالایش احیاء العلوم از عقاید نادرست، روایات دروغ و حکایت های غیرقابل باور، در هر بحث روایات بسیاری از منابع شیعه بر آن افزوده و توضیحات ارزنده ای را بیان داشته است.
شناخت ارزش و اهمیت این کتاب، منوط به اطلاع از مضمون و محتوا و همچنین نقش «احیا» در تفکر اسلامی می باشد.به یقین، در میان مجموعه هایی که کلیت فرهنگ و معارف اسلامی را دست مایه تألیف خود قرار داده اند، کمتر کتابی همچون احیا توانسته است توجه همگان را به خود جلب نماید.بیان روان، آسان و سلیس غزالی در این کتاب، «احیا» را از کتاب های هم ردیف خود، همچون « فتوحات ابن عربی » متمایز ساخته است. همین ویژگی منجر شده است که «احیا» در میان عموم مردم نیز مورد توجه قرار گیرد و جدا از درس و بحث «مدرسه ای» نیز خوانده شود.قطعا کتابی با این گستره مخاطب، لازم است که به مطالب «درست و ثواب» اشاره نماید و از افکار و اندیشه های نادرست و یا حداقل غیر اجماعی میان مسلمانان پرهیز نماید.
روش مؤلف
محدث کاشانی با علم و اطلاع از مرتبت و اهمیت «احیا» به بهترین شکل ممکن با مطالب آن برخورد کرده است و در مجموعه ای به وزان اصل کتاب به تلخیص و تهذیب آن پرداخته است.مؤلف با توجه به قدرت و تسلطش بر علم اخلاق ، فقه و حدیث به خوبی از عهده این کار برآمده است. مرحوم فیض در می یابد که «احیا» از جهات متعددی محتاج پیرایش و زنگار زدایی است:- اشتمال بر قصص و روایات عجیب و خرافی که اهل تصوف در نقل و ذکر آنان بی پروا هستند.- ابتنا بر فقه و مذاق اهل سنت .- بی مبالاتی در نقل اخبار و احادیث مجهول و یا ضعیف .اینها از مهم ترین مشکلات علمی کتاب به شمار می آیند، همین مشکلات باعث شده است که قاطبه امامیه از این کتاب پرهیز نمایند و محدث کاشانی با این تهذیب و تلخیص، سعی در از میان بردن این بینونت و جدایی، نموده است!
انگیزه تألیف
محدث کاشانی در این باره می فرماید:«...و کان کثیر من مطالبه خصوصا ما فی فن العبادات منها مبتنیا علی أصول عامیة فاسدة، و مبتدعات لأهل الأهواء کاسدة و کان أکثر الأخبار المرویة فیه مسندة عن المشهورین بالکذب و الافتراء علی الله و رسوله صلی الله علیه و آله و سلم ممن لا وثوق بأقوالهم مع وجود ما یطابق العقل منها و الدین فی أحادیثنا المرویة عن أهل العصمة و الطهارة و أهل بیت الوحی و السفارة صلوات الله علیهم أجمعین ببیان أحسن و طریق أتقن.و کان فیه من الحکایات العجیبة و القصص الغریبة المرویة عن الصوفیة ما لا یتلقاه أکثر العقلاء بالقبول لبعدها عن ظواهر العقول مع قلة فائدتها و نزارة عائدتها إلی غیر ذلک من الأمور التی کان یشمئز عنها قلوب أهل الحق من الفرقة الناجیة الإمامیة و ینبو بسببها عن مطالعته و الانتفاع به طباع أکثرهم.فرأیت أن أهذبه تهذیبا یزیل عنه ما فیه من الوصمة و العیب، و أبنی مطالبه کلها علی أصول أصیلة محکمة لا یتطرق إلیها شک و لا ریب، و أضیف إلیها فی بعض الأبواب ما ورد عن أهل البیت علیهم السلام و شیعتهم فی ذلک الباب من الأسرار و الحکم المختصة بهم علیهم السلام.و أختصر بعض مباحثه بنظم فرائده و حذف زوائده لکی یزید فیه رغبة متناولیه، و أفصل أبوابه الطویلة بفصول قصیرة لئلا یمل متعاطیه من دون تصرف فی ترتیب أبوابه و فصوله بتأخیر ما قدم أو تقدیم ما أخر، و لا فی تقریر ألفاظه و عباراته مهما تیسر، لأنها کانت فی غایة الجودة و الإحکام، و نهایة المتانة و الإبرام.و مثل هذا الکتاب مما لا بد منه للأنام ینتفع بتذکر الخواص و العوام، لا سیما فی هذه الأعصار و الأیام التی عمت فیها الجهالة و فشت الضلالة و صار الأمر کما قاله أبو حامد رحمه الله فی زمانه: «إن الداء عم الجم الغفیر...» با همه دخل و تصرف های «فیض»، اساس کتاب «احیا» در «المحجة» باقی است به گونه ای که تقریبا سه ربع کاملا حفظ شده است. تنها حذف و تغییری که «فیض» در کتاب های چهل گانه «احیا» داده است، نشاندن کتاب «آداب الشیعة و أخلاق الإمامة» به جای «آداب السماع و الوجد» است، آن هم به این دلیل که «السماع و الوجد لیس من مذهب أهل البیت علیهم السلام».
مذهب غزالی
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال ابجد فال ابجد فال نخود فال نخود فال جذب فال جذب