مجداب

لغت نامه دهخدا

مجداب. [ م ِ ] ( ع ص ) زمین که هیچ نرویاند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). ج ، مجادیب. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(مِ ) [ ع . ] (اِ. ) زمینی که هیچ چیز در آن نروید.

ویکی واژه

زمینی که هیچ چیز در آن نروید.