معنی متورط | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

متورط. [ م ُ ت َ وَرْ رِ ] ( ع ص ) آن که در هلاکت افتد.( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). در هلاکت افتاده. ( ناظم الاطباء ). آن که به کار دشوار افتد. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). به اشکال افتاده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تورط شود.
- متورط شدن ؛ درورطه افتادن. به دشواری و هلاکت افتادن : از آن گاوطبعان حماقت پیمای که تا به گردن در اوحال تبدل احوال متورط شدند. ( مرزبان نامه ص 225 ).