لوالو

لغت نامه دهخدا

لوالو. [ ل َ ل َ ] ( ص ) شخصی راگویند که سبک و بی تمکین باشد. ( آنندراج ) ( برهان ).

فرهنگ عمید

۱. مرد سبک و بی وقار.
۲. رذل، سفله.

فرهنگ فارسی

شخصی را گویند که سبک و بی تمکین باشد .