لاکشته

لغت نامه دهخدا

لاکشته. [ ت َ/ ت ِ ] ( اِ ) لاکچه. لاخشه. لاکشه. لخشک. جون عمه. لطیفه. تتماج. لاخشته. نوعی رشته که لوزی برند و از آن آش پزند : لاکشته و رشته فرموده بود [ سلطان مسعود ] بیاوردند بسیار. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 222 ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم