لافنده

لغت نامه دهخدا

لافنده. [ ف َدَ / دِ ] ( نف ) آنکه لافد. آنکه لاف زند :
از این لافندگان و آوازجویان بگذر ای حجت
که تو مرد حق و زهدی نه مرد لاف و آوازی.ناصرخسرو.

فرهنگ عمید

لاف زننده، لاف زن.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- آنکه خودستایی کند . ۲- آنکه دعوی باطل کند جمع : لاغندگان .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال درخت فال درخت فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال پی ام سی فال پی ام سی