معنی فیره | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( فیرة ) فیرة. [ رَ ] ( ع اِ ) خوردنی زچه که از دانه شنبلید و خرما یا دیگر دانه ها پزند. ( منتهی الارب ).
فیرة. [ رَ] ( معرب ، اِ ) اسم آهن است در بربری و لاتینی. ( از یادداشت مؤلف ). مأخوذ از «فر» است که در فرانسه به معنی آهن است و ریشه لاتینی دارد. رجوع به فِر شود.
فیره. [ رَ ] ( اِخ ) دهی است از بخش لاریجان شهرستان آمل که دارای 120 تن سکنه است. آب آن از چشمه سار و محصول عمده اش غله و لبنیات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).