فرهیختن

لغت نامه دهخدا

فرهیختن. [ ف َ ت َ ] ( مص ) ادب آموختن و تأدیب و تربیت کردن. ( برهان ). || علم آموختن و تعلیم کردن. ( ناظم الاطباء ). || آویختن. ( برهان ). || شمشیر کشیدن. ( ناظم الاطباء ). آهیختن. فراهیختن. رجوع به فرهختن شود.

فرهنگ معین

(فَ تَ ) (مص م . ) = فرهختن : ۱ - ادب کردن ، تربیت کردن . ۲ - ادب آموختن ، علم آموختن .

فرهنگ عمید

تربیت کردن، ادب آموختن.

فرهنگ فارسی

۱ - ادب کردن تادیب کردن تربیت کردن ۲ - ادب آموختن ۳ - علم آموختن .

ویکی واژه

فرهختن:
ادب کردن، تربیت کردن.
ادب آموختن، علم آموختن.