غلندر. [ غ َ ل َ دَ ] ( ص ) شخص بیکار بیعار که در لباس درویشی گدایی کند. ( از فرهنگ نظام ). این لفظ مبدل گلندر به معنی کنده ناتراشیده است و مجازاً در معنی بیکار گدا استعمال شده است. مطابق قاعده تبدیل حروف به همدیگر تبدیل گاف به حرف قریب المخرج خود غین درست است ، و چون لفظ فارسی است با قاف نوشتن ( قلندر ) غلط مشهور است. || در اصطلاح صوفیان شخص بی پروا از دنیا که سالک راه خدا باشد. ( از فرهنگ نظام ). قلندر. رجوع به قلندر شود.
