دانشنامه اسلامی
عبدالعلی نگارنده، از شعراء و سخنوران معاصر در سال ۱۲۷۸ش در اصفهان متولّد شد و نزد اساتید شعر و ادب به تحصیل پرداخت. سپس به بین النهرین رفته و در فقه و اصول و ادبیات عرب نزد دانشمندان آن دیار ادامه تحصیل داد. آنگاه به ایران بازگشته و به استخدام ارتش درآمد و به خدمت پرداخت تا اینکه در سال ۱۳۳۶ش با درجه سرگردی بازنشسته شد. او سال ها مقیم مشهد بود و در سال ۱۳۲۶ش انجمن ادبی فردوسی را تاسیس کرد که بسیاری از شعراء و ادبای مشهور خراسان عضو آن بودند. خود او ابتدا «سرباز» تخلّص می کرد ولی آن را به «نگارنده» تغییر داد. این شعر از اوست: "اشکم به یاد روی تو چون ریخت ••• روی گل هم شرح حال من شد و هم آبروی گل""هر جا که هست بلبل شوریده ای ••• چو من دارد هماره با دل خود گفتگوی گل".
برقعی، محمدباقر، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۶، ص۳۶۸۰-۳۶۸۱.
وی سرانجام در سال ۱۳۴۶ش وفات یافته و در مزار ابن بابویه در شهر ری مدفون شد.
آثار و تالیفات
این کتاب ها از آثار اوست: ۱. «شرار اندیشه»، که در سال ۱۳۴۴ش به چاپ رسید؛۲. «الفبای شعر»؛۳. «آیین من».
