طنافس

لغت نامه دهخدا

طنافس. [ طَ ف ِ ] ( ع اِ ) ج ِ طنفسة. ( منتهی الارب ) ( دهار ). رجوع به طنفسه شود.

فرهنگ عمید

= طنفسه

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) زشت خویی گردیدن پس از نیکخویی . ۲ - پوشیدن جامه های بسیار .