طغامه

لغت نامه دهخدا

( طغامة ) طغامة. [ طَ م َ ] ( ع ص ) گول. ( منتهی الارب ). ابله. نادان. احمق. فرومایه.

فرهنگ معین

(طَ مَ یا مِ ) [ ع . طغامة ] (ص . ) مرد رذل ، سفله ، ج . طغام .

ویکی واژه

طغامة
مرد رذل، سفله ؛
طغام.