دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
ضنک (۱ بار)
«ضَنْک» به معنای سختی و تنگی است، این کلمه همیشه به صورت مفرد به کار می رود و تثنیه و جمع و مؤنث ندارد.
تنگ. مصدر و اسم هر دو به کار رفته است «ضَنَکَ الْمَکانُ ضَنْکاً:ضاقَ» ایضاً در اقرب گوید: هر شیء تنگ را ضنک گویند در مذکّر و مؤنث یکسان است، مکان ضنک و عیشة ضنک. . هر که ازیاد من اعراض کند حتماً زندگی او تنگ است. باید دانست طمع و حرص آدمی را حدّ یقفی نیست هر چه بدست میآورد باز در صدد دیگری است و شخص بی خبری از خدا چون پیوسته به تمایلات نفس متوجه است و هر چه تلاش کند آنها را راضی نمیتواند کرد لذا با وجود وسعت نعمت و وسایل پیوسته در تنگی نگاه میکنند و دریاد خدا هستند این طور نمیباشند زیرا که: . این لفظ در قرآن عظیم یک بار یافته است.
