صخابه

لغت نامه دهخدا

( صخابة ) صخابة. [ ص َخ ْ خا ب َ ] ( ع ص ) تأنیث صخاب. زن با بانگ و فریاد. ( منتهی الارب ). زن بلندآواز. ( مهذب الاسماء ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] صَخّابَه، به زن فریادکش و پر سر و صدا می گویند و از عنوان یاد شده در باب نکاح نام برده اند.
صَخْب در لغت به معنای فریاد زدن و سر و صدا کردن آمده است و صخّابه بر زنی اطلاق می شود که بسیار فریاد می کشد و سر و صدا به راه می اندازد. برخی لغویان صخّابه را به سلیطه، زن بدزبان و سلطه جو معنا کرده اند.
حکم فقهی
از جمله زنانی که ازدواج با آنان کراهت دارد، صخّابه است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال انگلیسی فال انگلیسی فال احساس فال احساس فال تک نیت فال تک نیت