شکانیان
دانشنامه آزاد فارسی
طایفه ای از شبانکارگان فارس در قرون اول اسلامی، از طوایف چادرنشین دامدار. این طایفه همانند سایر شبانکارگان تا پیش از تشکیل دولت فضلویه، مردمی فقیر بودند و روزگار خود را با شبانی و هیزم شکنی و مزدوری می گذرانید. شکانیان در قرن ۶ق، در کوهستان های گرمسیری فارس سکونت داشتند. ابن بلخی این مردم را راهزن و مفسد خوانده است. شکانیان در زمان او مغلوب قوای محمد بن ملکشاه سلجوقی شده و بسیاری از سرانشان به قتل رسیدند. نیز ← شبانکاره
