شوغار

لغت نامه دهخدا

شوغار. [ ش َ / شُو ] ( اِ مرکب ) شوغاره. بمعنی شوغا که جای خوابیدن چارپایان باشد در شب. ( از برهان ). شوغا. شوغاره. شوگا. خاربست و محوطه باشد که گوسفندان را در آن کنند. ( از آنندراج ). آغل. و رجوع به شوغا شود :
بام مسیح و جای خردمندان
این خاکدان طویله و شوغارش.ناصرخسرو.
شوغار. ( اِ ) زاج سفید. ( برهان ) ( اختیارات بدیعی ).

فرهنگ عمید

غار یا آغلی در کوه که شب ها گوسفندان در آن به سر ببرند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال عشق فال عشق فال چوب فال چوب فال تاروت فال تاروت