شهرارا

لغت نامه دهخدا

( شهرآرا ) شهرآرا. [ ش َ ] ( اِمص مرکب ) تزیین شهر برای جشنی یا ورود شاهی و غیره.آذین بندی شهر. ( یادداشت مؤلف ). شهرآرایی. رجوع به شهرآرایی شود. || ( نف مرکب ) آرایش دهنده شهر. آنچه یا آنکه شهر را بیاراید. || آنکه بزیبائی مایه آرامش شهر شود. شهرآرای :
کیست کو بر ما به بیراهی گواهی میدهد
گو ببین آن روی شهرآرا و عیب من مکن.سعدی.رجوع به شهرآرای شود.

فرهنگ عمید

( شهرآرا ) ۱. آرایندۀ شهر، آرایش کنندۀ شهر.
۲. (اسم مصدر ) زیب و زینت بستن شهر، آذین بندی شهر.

فرهنگ اسم ها

اسم: شهرآرا (دختر) (فارسی) (تلفظ: shahr ara) (فارسی: شهرآرا) (انگلیسی: shahr ara)
معنی: آراینده شهر، کسی که زیباییش شهره شهر است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال زندگی فال زندگی فال میلادی فال میلادی