شهبان

لغت نامه دهخدا

شهبان. [ ش َ هََ ] ( ع اِ ) عِض . عُض . ( منتهی الارب ). درختی است مانند ثمام. ( اقرب الموارد ).
شهبان. [ ش ِ / ش ُ ] ( ع اِ ) ج ِ شِهاب. ( منتهی الارب ). رجوع به شِهاب شود.

فرهنگ فارسی

جمع شهاب

فرهنگ اسم ها

اسم: شهبان (پسر) (فارسی) (تلفظ: shahban) (فارسی: شَهبان) (انگلیسی: shahban)
معنی: برادر زرین ملک در داستان ملک بهمن