شفشف

لغت نامه دهخدا

شفشف. [ ش َ ش َ ] ( اِ ) شاخه کجواج درخت. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( از آنندراج ). || ریشه درخت. ( ناظم الاطباء ). بیخ درخت را نیز گویند. ( برهان ) ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. شاخۀ درخت که کج و خمیده باشد.
۲. ریشۀ درخت.

فرهنگ فارسی

شاخه کجواج درخت یا ریشه درخت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم