لغت نامه دهخدا شرابخوری. [ ش َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) عمل خوردن شراب. شرابخواری. || ( اِ مرکب ) ظرف خاص برای خوردن شراب. آوندی که در آن شراب خورند. شرابدان.- گیلاس شرابخوری ؛ گیلاس وجز آن آشامیدن شراب را. ( یادداشت مؤلف ).
