شبالنگ

لغت نامه دهخدا

شبالنگ. [ ش َ ل َ ] ( اِ ) نخچیر را گویند و آن جانورانی باشند که آنها را شکار کنند، مانند آهو و قوچ صحرایی و بز و گاو کوهی و امثال آن. ( برهان ) ( آنندراج ). آهو وگور که آنها را شکار کنند. در رشیدی و جهانگیری نیزبه این معنی آمده. ( انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

جانوری که آن را شکار می کنند، نخجیر، صید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال فرشتگان فال فرشتگان