شبالنگ

لغت نامه دهخدا

شبالنگ. [ ش َ ل َ ] ( اِ ) نخچیر را گویند و آن جانورانی باشند که آنها را شکار کنند، مانند آهو و قوچ صحرایی و بز و گاو کوهی و امثال آن. ( برهان ) ( آنندراج ). آهو وگور که آنها را شکار کنند. در رشیدی و جهانگیری نیزبه این معنی آمده. ( انجمن آرا ) ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

جانوری که آن را شکار می کنند، نخجیر، صید.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال فرشتگان فال فرشتگان فال احساس فال احساس فال عشقی فال عشقی