دانشنامه اسلامی
اثر حاضر، حاصل سفر علامه امینی در سال 1384ق به نواحی مختلف سوریه می باشد. ایشان حدود چهار ماه در اطراف این کشور اقامت گزیده و سرگرم استفاده از کتابخانه های بزرگ و گرانقدر دمشق و حلب بوده است .
دانش پژوهان این دیار و اساتید و رجال علمی و دینی آن، از علم بیکران وی، درس های عالی و سودمند گرفتند و کنفرانس های طولانی که در پیرامون بحث های پرارزشی تشکیل شد- که دست بسیاری از رجال علم و دین، از آن کوتاهست- در اعماق دل شنوندگان، جایگزین می شد و در روح آنان، رغبت و علاقه عجیبی نسبت به علوم- ولایت مطقه عامه- به وجود می آمد؛ ولایتی که از خصائص آل الله و اهل بیت طاهرین(ع) است. از جمله آن مباحث، بحث و مطالبی است که در اثر حاضر گردآمده و به تنهایی ارزش تمامی مناظراتی را که ایشان، در این مدت، القاء فرموده اند، بخوبی روشن می کند .
مطالب کتاب بدون فصل بندی و تبویب خاصی، در عناوین مختلف و متعدد ارائه گردیده است.
نویسنده در ابتدای کتاب، به بیان خاطرات خود در شهر حلب و چگونگی سؤال از ایشان و پاسخ به آن سؤال، اشاره نموده است. گویا سفر ایشان چهار ماه طول کشیده که روزی در شهر حلب، به کتابخانه «دارالکتب الوطنیة» رفته و در آنجا با سؤال و شبهه ای مواجه شده و به پاسخ آن پرداخته است. در این سؤال، شخصی از علامه چنین پرسیده است که: «شیعه با داشتن دانشمندانی بزرگ، چون جنابعالی، چرا درباره ا هل بیت رسول خدا(ص) غلو می کنند؟ با اینکه همه می دانیم که مسلمین بدون استثناء همه نسبت به علی و اولادش علاقمندند، این تک روی شیعه در بنا ساختن مجالس سوگواری برای چه؟ و عادت دیرینه ایشان در برگزاری مجالس جشن، پس از گذشت قرنها برای چیست؟ و حسین حسین گفتنشان و عبادت با تربیت و مقید بودن به سجده بر آن از چیست؟» .
