دانشنامه اسلامی
سیّد محمّدحسین رجائی ابن آقا سیّد محمود بن جواد حسینی اصفهانی، عالم فاضل محقق. در سال ۱۲۹۷ق در اصفهان متولّد شد و نزد علمای اصفهان همچون شیخ محمّدعلی نجفی مسجدشاهی و سیّدمحمّدباقر درچه ای، آقانجفی و دیگران کسب فیض نمود و از اساتید خود موفق به اخذ اجازه اجتهاد گردید و به انجام مسؤولیت های اجتماعی و تبلیغ دین و حل مشکلات شرعی مردم مشغول شد. او مردی منضبط و منظم بود و اوقات خود را صرف عبادت و مطالعه و تدریس و تالیف و پاسخگویی به مراجعات مردم می کرد. او در سال ۱۳۴۲ق سفری به عتبات عالیات نمود که در نجف اشرف به بیماری گرفتار شده و در راه بازگشت به ایران در کرمانشاه وفات یافت و جسدش را در مقبره ای پشت مقبره آقامحمّدعلی کرمانشاهی در کرمانشاه مدفون ساختند.
تالیفات
کتب زیرا از تالیفات اوست: ۱. «اجتماع الامر و النّهی» ۲. «الاجزاء» ۳. «الادلّه العقلیّه» ۴. «الاوامر» ۵. «تداخل الاسباب» ۶. «التّرتُّب» ۷. «التّعادل و التّراجیح» ۸. «تقریر ابحاث المسجد شاهی» ۹. «حاشیه فرائد الاصول» ۱۰. «الخلل» ۱۱. «دلاله النّهی علی فساد المنهی عنه» ۱۲. «الصّحیح و الاعم» ۱۳. «قاعده الفراغ و التّجاوز» ۱۴. «مساله الضّد» ۱۵. «مقدمه الواجب» ۱۶. «نیّه الصّوم» ۱۷. «الوضع».
مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۲۰۸.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۲۰۸.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۶۳.۳. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج۳، ص۱۱۵-۱۱۶.۴. ↑ حسینی اشکوری، سیداحمد، تراجم الرّجال، ج۱، ص۱۸۸-۱۸۹.
...
