دانشنامه اسلامی
سیدباقر بن هادی بن صالح (۱۳۰۴-۱۳۲۲ق/۱۸۸۷-۱۹۱۴م). وی در حلّه چشم به جهان گشود و پس از آموختن مقدّمات علوم به نجف سفر کرد. همراه دو برادرش نزد استادان بزرگ حوزۀ نجف علوم متداول را آموخت. شهرت او بیش تر نزد استادان بزرگ حوزۀ نجف علوم متداول را آموخت. شهرت او بیش تر در شعر و ادب است و از برجستگان عرصۀ ادب عربی به شمار آمده است.
وفات
وی در حلّه چشم از جهان فرو بست و جسد او به نجف منتقل گشت و در آرامگاه خانوادگی به خاک سپرده شد.
آثار وی
این آثار به او منسوبند: ۱. ارجوزة فی نسبة الامام من طرفی الأب و الأمّ، این منظومه در جلد دوم مجلۀ المرشد (بغداد) چاپ شده است؛
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۴۷۷.
...
