سپیدگر

لغت نامه دهخدا

سپیدگر. [ س َ / س ِ گ َ ] ( ص مرکب ) روی گر. آنکه مس سفید کند.

فرهنگ عمید

= سفیدگر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال تاروت فال تاروت استخاره کن استخاره کن فال چوب فال چوب