سمریه

لغت نامه دهخدا

سمریه. [ س َ م ُ ری ی َ ] ( ع ص نسبی ) شترانی که درخت طلح راچرا کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

دانشنامه آزاد فارسی

سَمَریه
(یا: ثمریه) کتابی به فارسی، در شرح بنا، وجه تسمیه، اقلیم و جغرافیای تاریخی سمرقند و تعیین نشانه های مزاراتِ بزرگان آن جا، نوشتۀ ابوطاهر سمرقندی. مؤلف این اثر را در حدود ۱۲۵۱ ق، در یک مقدمه، یازده فصل و یک خاتمه تدوین کرده که گویا ناتمام مانده است. اطلاعات به دست داده شده در این کتاب بسیار ارزشمند است، چنان که سبب شهرت مؤلفش شد. این کتاب به روسی، تاجیکی و ازبکی ترجمه و منتشر و بخشی از آن با نام سمرقند فردوس مانند در ۱۸۴۴ چاپ شده است. سمریه همراه با کتاب دیگری به نام قندیه چاپ شده است (تهران، ۱۳۶۷ ش).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم