سلدانیون

لغت نامه دهخدا

سلدانیون. [ س َ ] ( اِ )درختی است به درخت بید ماند و این لغت نبطی است. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). درختی باشد که بالای آن از زمین بمقدار سه زرع بلند شود و گلی دارد بسیار سرخ و تخم آن بمقدار گشنیز بود و برگ و تخم آن را باهم بکوبند و بر گزندگی مار و عقرب گذارند نافع باشد. ( برهان ). رجوع به اختیارات بدیعی و تحفه حکیم مؤمن شود.

فرهنگ عمید

درختی شبیه درخت بید با گل های سرخ رنگ و تخم شبیه شاهدانه که برگ و تخم آن در طب برای معالجۀ امراض ریوی به کار می رود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال آرزو فال آرزو فال حافظ فال حافظ فال فنجان فال فنجان