لغت نامه دهخدا سلاحف. [ س َ ح ِ ] ( ع اِ ) باخه ها. ج ِ سلحفاة. ( غیاث ) ( آنندراج ) ( دهار ) : سمنزار گشته دیار سلاحف چمنزار گشته وجار ثعالب.حسن متکلم.
