لغت نامه دهخدا زهزاد. [ زِ ] ( اِ مرکب ) نسل و فرزند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ). اهل و عیال و فرزند. ( از جهانگیری ). رجوع به زه و زاد شود.
