رخینه

لغت نامه دهخدا

رخینه. [ رَ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) رشینه که صمغ درخت صنوبر است. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی کتابخانه مؤلف ). رشینه و صمغ درخت صنوبر و راتینج. ( ناظم الاطباء ). به معنی رشینه است که صمغ درخت صنوبرباشد و به عربی راتینج خوانند و بعضی گویند راتینج لغتی است رومی و بعضی دیگر گویند معرب رخینه است. ( برهان ) ( آنندراج ). و رجوع به رشینه شود. || رچنیده که هر چیز سخت شده باشد. ( لغت محلی شوشتر ).

فرهنگ عمید

= راتیانج
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم