ذوالبحرین

لغت نامه دهخدا

ذوالبحرین. [ ذُل ْ ب َ رَ] ( ع ص مرکب ) شعر که آن را در دو بحر توان خواند:
بیاض عارض تو در سواد طره پرخم
بسان غره روز است طالع از شب پرچم.
که آن را هم به بحر مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن و هم به بحر:مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن توان خواندن. و اهلی را منظومه ای است به نام سحر حلال به دو بحر و دو قافیه :
ساقی از آن باده منصور دم.

فرهنگ معین

( ~. بَ رَ ) [ ع . ] (اِمر. ) شعری که دارای دو بَحر شعری باشد.

فرهنگ فارسی

شعر که آنرا در دو بحر توان خواند .

ویکی واژه

شعری که دارای دو بَحر شعری باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال تماس فال تماس فال ارمنی فال ارمنی فال ماهجونگ فال ماهجونگ