معنی دوران بین وجوب و استحباب

دوران بین وجوب و استحباب

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دوران بین وجوب و استحباب به معنی تردید در تعلق وجوب یا استحباب به یک چیز است.
دوران بین وجوب و استحباب، از مصادیق شبهه وجوبی است، مانند این که مکلف شک کند دعا هنگام دیدن هلال واجب است یا مستحب. در این فرض، عالمان اصولی و اخباری بر جریان اصل برائت اتفاق نموده اند.