دانشنامه اسلامی
محمدخسرو یا خسرومحمد برده ابخازی الاصل سعیدافندی چاوش باشی بود، که وارد دربار شد و در آن جا پرورش یافت و در اندرونی خدمت کرد. در پی جلوس سلیم سوم در ۱۲۰۳، محمدخسرو ابتدا «باش جوخه دار» گردید و سه سال بعد، با رسیدن کوچک حسین پاشا به سمت دریاسالاری، مُهردار وی شد و دربار را ترک کرد. او در کنار کوچک حسین پاشا، از جمله اصلاح طلبان در ارتش و نیروی دریایی، در دوره «نظام جدید» (۱۲۰۶ـ۱۲۲۲) بود.
← خسرو آغا
(۱) محمد ثریا، سجل عثمانی، استانبول ۱۳۰۸ـ۱۳۱۵/ ۱۸۹۰ـ ۱۸۹۷، چاپ افست انگلستان ۱۹۷۱.(۲) احمد جودت پاشا، تاریخ جودت، استانبول ۱۳۰۹.(۳) شمس الدین بن خالد سامی، قاموس الاعلام، چاپ مهران، استانبول ۱۳۰۶ـ۱۳۱۶/ ۱۸۸۹ـ۱۸۹۸.(۴) محمدبک فرید، تاریخ الدولة العلیة العثمانیة، چاپ احسان حقی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.(۵) Samiha Ayverdi, Turk tarihinde Osmanli asirlari, Istanbul۱۹۹۹.(۶) Carl Brockelmann, History of the Islamic peoples, tr Joel Carmichael and Moshe Perlmann, London ۱۹۸۲.(۷) Ahmed Cevdet Pasa, Ma`ruzat, ed Yusuf Halacoglu, Istanbul ۱۹۸۰.(۸) Ismail Hami Danismend, Izahli Osmanli tarihi kronolojisi, Istanbul ۱۹۷۱-۱۹۷۲.(۹) Halit Dener, Suleymaniye Umumi Kutuphanesi, Istanbul ۱۹۵۷.(۱۰) EI۲, sv "KhosrewPasha، Mehmed".(۱۱) Nicolae Iorga, Osmanli imparatorlugu tarihi, tr Nilufer Epceli, Istanbul ۲۰۰۵.(۱۲) Halil Inalcik, Osmanliimparatorlugu: toplum ve ekonomi, Istanbul ۱۹۹۶.(۱۳) Enver Ziya Karal, Osmanli tarihi, vol۵, Ankara ۱۹۹۹.(۱۴) Stanford J Shaw, History of the Ottoman empire and modern Turkey, Cambridge ۲۰۰۲.
