دانشنامه اسلامی
میرزا حسن شوکت اصفهانی، شاعر و ادیب منشی، در جوانی به تحصیل علم و ادب پرداخته و سپس به عنوان منشی در سفارت دولت عثمانی در طهران مشغول به کار شد. برخی از تذکره نویسان او را شیرازی نوشته اند امّا «اعتمادالسلطنه» می نویسد: اصفهانی الاصل است. او «تاریخ پِطر کبیر» را که میرزارضا مهندس باشی به فارسی ترجمه کرده بود را انشاء نموده است. این دو بیت از اوست: تا گشودی گره از زلف دراز ••••• گره از کار عاشقان شد بازگه به دل گه به دیده ای ساکن ••••• تا چه خواهی از این نشیب و فراز
حبیب ابادی، پرویزبیگی، تذکره حدیقة الشعراء، ج۲، ص۸۸۳-۸۸۴.
۱. ↑ حبیب ابادی، پرویزبیگی، تذکره حدیقة الشعراء، ج۲، ص۸۸۳-۸۸۴.۲. ↑ اعتمادالسلطنه، محمدحسن خان، المآثر و الآثار یا چهل سال تاریخ ایران، ج۱، ص۲۹۲.۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۵۵۱.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۷۸.
...
