حسن بن محمدباقر حائری قزوینی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حائری قزوینی، حسن بن محمدباقر، فقیه و متکلم امامی قرن چهاردهم است.
وی در ۱۲۹۶ در کربلا به دنیا آمد.
جد پدرش، سیدمحمدباقر موسوی قزوینی، ملقب به معلم السلطان، وطن خود، قزوین ، را به قصد کربلا ترک کرد.
سیدابراهیم موسوی قزوینی، صاحب ضوابط الاصول، از فرزندان اوست.
جد مادری او نیز سیدعلی طباطبایی ، صاحب ریاض المسائل ، است.
فعالیت علمی
حائری در کربلا مقدمات علوم دینی را فراگرفت و در ۲۳ سالگی برای ادامه تحصیل به نجف رفت و نزد استادانی چون آخوند محمدکاظم خراسانی و سیدمحمد کاظم طباطبایی یزدی درس خوانده.
در ۱۳۳۰، یک سال پس از درگذشت آخوند خراسانی، به سامرا نقل مکان کرد و از شاگردان میرزا محمدتقی شیرازی شد.
حائری پس از سه سال اقامت در سامرا، با آغاز جنگ جهانی اول و آشفتگی اوضاع سیاسی عراق و اشغال بخشهایی از آن به دست انگلیسیها، به کربلا بازگشت و تا پایان عمر در آن جا به تدریس و تألیف و تحقیق پرداخت.
خصایص
حائری قزوینی را فقیهی بلندمرتبه، صریح الرأی و مؤلفی توانا دانسته اند.
وفات
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال پی ام سی فال پی ام سی فال چوب فال چوب فال قهوه فال قهوه فال حافظ فال حافظ