جودرو

لغت نامه دهخدا

جودرو. [ ج َ / جُو دِ رَ / رُو ] ( اِ مرکب ) موسمی که جو رسد و به درودن آن آغازند و آن در قسمتهای معتدل ایران ماه آخر بهار باشد :
نماندم نمک سود و هیزم نه جو
نه چیزی پدید است تا جودرو.فردوسی.بر این کهنه غربال بر نان جو
همی دار در پیش تا جودرو.فردوسی.