جاسنگین

لغت نامه دهخدا

جاسنگین. [ س َ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه کنایه از خانواده نجیب و خاندان متمول است : خانواده عروس بسیار جاسنگین هستند. زنی جاسنگین است. || آدم جاسنگین ؛ آنکه دیر از جای خود جنبد. کنایه از تنبل.

فرهنگ عمید

۱. جاافتاده.
۲. متین، موقر، نجیب.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- از خانواد. نجیب و متمول : (( زنی جا سنگین است ) ) ۲- آنکه دیر از جای خود جنبد تنبل .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم