جارکش
جارکش. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) جارکشنده. کسی که جار میزند. جارزننده. آنکه ندا دردهد. کسی که به آوازبلند مردم را به امری دعوت کند. رجوع به جار شود.
(کِ یا کَ ) (ص فا. ) کسی که به آواز بلند مردم را به امری دعوت کند، جارزن ، جارکشنده .
( صفت ) کسی که به آواز بلند مردم را به امری دعوت کند جارزن .
کسی که به آواز بلند مردم را به امری دعوت کند، جارزن، جارکشنده.
