لغت نامه دهخدا توثب. [ ت َ وَث ْ ث ُ ] ( ع مص ) مستولی شدن به چیزی به ظلم. ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ). برجستن و به ستم مستولی شدن.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). غالب آمدن به ظلم. غالب شدن بظلم. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
